सायं काले सागरतीरे

रक्तवर्णाङ्कितम् चक्रवाकम्- तत्तु-

अस्तमयसूर्यस्य कान्तिरेव​।

कुन्कुमपूरितम् काव्यमेकम्- तत्र-​

रचयति मित्रः किरणेभ्यः॥

सायं काले सागरतीरे

कालं यापयति मानवाः।

उपविश्य ते, तत्र तिष्ठ्वा अपि,

सागरकान्तिरास्वादयति॥

जीवितसायाह्नमागताः- तेषु-

विश्रमार्थं एव आगच्छति।

जीवितमारम्भिताः तु स्वप्नानाम्

मन्दिरम् निर्मितुमागच्छति॥

प्रचलति छायाग्रहणमपि- तत्र​-

सुन्दरदृश्यानाम् भूमिकायाम्।

अनुपमपरिणाहमर्णवः- तस्य​-

मुग्धसौन्दर्यम् च प्रकटयति॥